പൊട്ടിയ കാൽമുട്ടിന്റെ 
ഓർമകളെ ഉണക്കാൻ 
മനസ്സ് കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്പ്പ തേടാറില്ല ..
മൂട് കീറിയ ട്രൗസറിൽ തെളിഞ്ഞ 
നിഷ്കളങ്കമാം നഗ്നതക്ക് 
നാണമെന്തെന്നറിയില്ലായിരുന്നു...
എനിക്കെന്റെ ബാല്യം സമ്പന്നം 
പക്ഷേ, ഇന്നത്തെ തലമുറയ്‌ക്കോ ??? 

---സുധി ഇരുവള്ളൂർ---

നിന്റെ മൗനത്തിന്റെ
ആഴങ്ങളിൽ നിന്നും
ഞാൻ തേടിപ്പിടിച്ച
അക്ഷരക്കൂട്ടങ്ങളെ
ആരും കാണാതെ
ഞാനൊരു
ചിപ്പിക്കുള്ളിൽ അടച്ചുവെച്ചു
ഞാനെന്റെ ഹൃദയത്തിൽ
ഒളിച്ചു വെച്ചിട്ടുണ്ട് ...
ഒരുനാൾ നീ ചാരയണയുമ്പോൾ
പകുത്തുതരാനായി ...
---സുധി ഇരുവള്ളൂർ --

മഷിത്തണ്ടിൽ നിന്നും
ഇറേസറിലേക്കും
ഡിലീറ്റിലേക്കും
ഞാൻ വളർന്നപ്പോൾ
നടപ്പിൽ നിന്നും കിടപ്പിലേക്ക്
വളർന്ന അമ്മയുടെ
സ്നേഹവും വളരുകയാണ് ...




 

കാഴ്ച മങ്ങുന്ന ലോകം
കേൾവി അകലുന്ന ലോകം
ഗന്ധമന്യപ്പെട്ട ലോകം
രുചി മാഞ്ഞ ലോകം
സ്പർശം അറിയാത്ത ലോകം
ഇനി ഞാനെന്റെ പഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങൾക്ക്
വിശ്രമം നൽകട്ടെ ...

"നന്ദി".....
ഔപചാരികതയുടെ മേലങ്കിയണിഞ്ഞ വാക്ക് ...
പത്തുമാസം ചുമന്ന ഗർഭപാത്രത്തിന്
നന്ദി പറയുന്ന വിദ്യാ സമ്പന്നർ !!!
അച്ഛനൊഴുക്കിയ വിയർപ്പിന്
നന്ദിപറയുന്ന സംസ്കാര സമ്പന്നർ !!!
പങ്കാളിയുടെ ചുംബനത്തിന്
നന്ദി പറയും സ്നേഹസമ്പന്നർ !!!
ചങ്ക് പറിച്ചു തരും സൗഹൃദത്തിന്
നന്ദി പറയുന്ന സുഹൃദ് സമ്പന്നർ !!!
കടമകൾ മറന്നു നാം തമ്മിൽ അന്യരായി -
നന്ദിയെന്ന വാക്കിലൊതുക്കുന്നുവെല്ലാം
അതെ, അപരിചിതരാണ് നാം ...
സ്വാർത്ഥമാം ഈ ലോകത്ത്‌
തനിച്ചു മതിയെന്ന് അഹങ്കരിക്കുന്നു നാം ...

ആശയങ്ങൾ നശിച്ച മനസ്സുമായി
ആകാശത്തിന്റെ അവസാനം തേടും
ആമാശയമില്ലാത്ത മൂഢ ചിന്തകൾക്ക്
ആഹാരം തേടുന്നവൻ  ഞാൻ...
ഇലകൊഴിഞ്ഞ മരത്തിന് കീഴിൽ
ഇന്നലെ തണൽ തേടി ഞാൻ ഇരുന്നു ...
ഇരിക്കുന്ന കൊമ്പ് മുറിക്കുന്ന എന്നെനോക്കി
ഇലഞ്ഞിപ്പൂക്കളും ചിരി തുടങ്ങി ...
എന്തിനീ യാത്രയെന്നറിയില്ല
എങ്കിലും താണ്ടണം ഇനിയുമേറെയെന്നറിയാം
എരിയുന്ന പകലിലും ഇരുളുന്ന രാവിലും
എന്റെ മരണവാർത്ത കേൾക്കാൻ ഞാൻ നടക്കട്ടെ ...

ജീർണ്ണിച്ച പഴംതുണികേട്ടുകൊണ്ടൊരു
ഭാണ്ഡം തീർത്തുഞാൻ ചുമലിലേറ്റി.... 
ചിതലരിച്ച ഓർമകളും
ചിറക് നഷ്ടമായ സ്വപ്നങ്ങളും
ഉറവ വറ്റിയ മോഹങ്ങളും
മരിച്ചു മണ്ണടിഞ്ഞ എന്റെ മനസ്സും
ഭാണ്ഡത്തിലേറ്റി ഞാൻ യാത്ര തുടരുന്നു ...
സ്വപ്നങ്ങൾ വിൽപ്പനച്ചരക്കായെങ്കിൽ
ഞാനും ധനികനായേനെ ...
മോഹങ്ങളുടെ പട്ടത്തിന്റെ
നൂല് പൊട്ടിയ നാളുകൾ ..
പ്രതീക്ഷവറ്റിയ കണ്ണുകളും
ഉമിനീർ സ്പർശിക്കാതെ
വരണ്ട ചുണ്ടുകളും ...
ഇനി ഹൃദയത്തിന്റെ തെക്കേ പറമ്പിലെ
ചുടലക്കണ്ടത്തിൽ ഞാൻ എനിക്കായ്
ഒരു കുഴിയെടുത്ത്‌ കാത്തിരിക്കട്ടെ...