നാം കണ്ട സ്വപ്നങ്ങൾക്ക്
നീ ചാർത്തിയ വർണ്ണങ്ങൾ
നിൻറെ മിഴിയിൽ ഞാൻ
വായിച്ചമാത്രയിൽ
മഞ്ഞിൻ പുതപ്പണിഞ്ഞെത്തിയ
കുഞ്ഞുനാണത്താൽ
നമ്രമുഖിയായ നിൻ
കവിൾ തുടുത്തു ...
നാമൊന്നായ് കണ്ട കിനാക്കളത്രയും
സഫലമാകും മാത്രയിൽ
നമുക്കൊന്നായ് തുഴഞ്ഞിടാം
ഈ ജീവിത കളിവഞ്ചി ...
--സുധി ഇരുവള്ളൂർ--

ചെറുകഥ
= = = = = = = =
# സ്നേഹം പൂക്കും യാത്ര ...
      കോൺവെന്റ് സ്കൂളിൽ ബോർഡിങ് ഫീ ഒരു വർഷത്തേക്കുള്ളത് ഒന്നിച്ചു ചെക്കെഴുതി കൊടുത്ത്‌ റസീറ്റും വാങ്ങി അജയ് എഴുന്നേറ്റു. റൂമിനുപുറത്ത്‌ വരാന്തയിൽ മകൻ ബാലു സ്കൂളിന്റെ വലിയ കോമ്പൗണ്ട് മതിൽ നോക്കി നിൽക്കുന്നു. ഭാര്യ ട്രീസ ഫോണിൽ ആരോടോ സംസാരിച്ചു നിൽക്കുന്നു. അജയ് നടന്നു വന്നു ബാലുവിന് മുന്നിലായി മുട്ടുകുത്തി ഇരുന്നു മുടിയുടെ വിരലോടിച്ചു പറഞ്ഞു "മോൻ നന്നായി പഠിക്കണം ട്ടോ, അതിനാണ് പപ്പയും മമ്മയും മോനെ ഇവിടെ ചേർത്തിയത്, പപ്പ എല്ലാ മാസവും വന്ന് മോനെ വീട്ടിലേക്ക് കൂട്ടും ട്ടോ" ബാലു ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിർവികാരനായി നിന്നു. അജയ് മകനെ ചേർത്തുപിടിച്ചു മൂർദ്ധാവിൽ ചുംബിച്ചു. ബാലു അച്ഛനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കവിളിൽ ഉമ്മവെച്ചപ്പോൾ കണ്ണീരിന്റെ നനവ് അജയ്യുടെ കവിൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ബാലുവിന് റ്റാറ്റാ കൊടുത്ത്‌ അജയ്യും ട്രീസയും ബെൻസിലേക്ക് കയറി. ഒരു സിസ്റ്റർ വന്ന് ബാലുവിനെയും കൂട്ടി അകത്തേക്കും.
നഗരത്തിലെ ഒരു പ്രമുഖ സ്വകാര്യ കമ്പനിയിലെ CEO ആണ് ചെറുപ്പക്കാരനായ അജയ്.  ഭാര്യ ട്രീസ. എട്ടുവർഷം മുന്നേ വിവാഹിതരായ ഇവരുടെ ഒരേയൊരു മകനാണ് ഫസ്റ്റ് സ്റ്റാൻഡേർഡ് വിദ്യാർത്ഥിയായ ബാലു എന്ന വിളിപ്പേരുള്ള ബിയൂഷ് അജയ്. മകന്റെ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ ആകുലതയിൽ ഭാര്യ ട്രീസയുടെ നിർബന്ധപ്രകാരമാണ് ബാലുവിനെ ഈ ചെറുപ്രായത്തിൽ ബോർഡിങ് സ്കൂളിൽ അയച്ചത്.
തിരിച്ചുള്ള യാത്രയിൽ മൗനം അവർക്കിടയിൽ ഒരു മറ തീർത്തിരുന്നു. ട്രീസ പിന്നിലെ സീറ്റിൽ ഇരിക്കുന്ന അവളുടെ പെറ്റായ പിങ്കിയെ എടുത്തു മടിയിലിരുത്തി. "അജയ് എന്നെ ക്ലബ്ബിന്റെ മുന്നിൽ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്താൽ മതി, തിരിചു പോകുമ്പോൾ മിസ്സിസ് മേനോന്റെ കൂടെ പൊയ്ക്കൊള്ളാം" ട്രീസ മൗനത്തിന്റെ മറ നീക്കി. വനിതാ ക്ലബ്ബിനുമുന്നിൽ നിർത്തിയ കാറിൽ നിന്നും പിങ്കിയെയും എടുത്തു പുറത്തിറങ്ങി അവൾ കൈവീശി.
ശീതീകരിച്ച മുറിയിലെ റിവോൾവിങ് ചെയറിൽ അസ്വസ്ഥനായി ഇരുന്നുകൊണ്ട് അജയ് കറങ്ങി. പ്രൈവറ്റ് സെക്രട്ടറി ശരണ്യ മനോഹരമായൊരു പുഞ്ചിരി ചുണ്ടിലൊട്ടിച്ചു അനുവാദം ചോദിച്ചുകൊണ്ട് കടന്നുവന്ന് വിഷ് ചെയ്തു" ഗുഡ് മോർണിംഗ് സർ".
" സർ, കഴിഞ്ഞ ദിവസം അപ്പോയ്ന്റ്മെന്റ് ഫിക്സ് ചെയ്ത വൺ മിസ്റ്റർ നരേന്ദ്രൻ സാറിനെ വെയിറ്റ് ചെയ്യുന്നുണ്ട്"
" ശരണ്യ എനിക്ക് നല്ല സുഖമില്ല , സോറി അദ്ദേഹത്തോട് പിന്നെ വരാൻ പറയൂ , വേറൊരുകാര്യം, ഞാൻ സൈൻ ചെയ്യേണ്ട ചെക്കുകളും ഡോക്യൂമെൻറ്സും പെട്ടന്ന് കൊണ്ടുവരൂ, ഞാൻ ഇപ്പൊ ഇറങ്ങും"
ശരണ്യ അതിശയത്തോടെ തന്റെ ബോസ്സിനെ നോക്കി, ഇങ്ങനെയൊന്ന് പതിവില്ലാത്തതാ, ആർക്കെങ്കിലും അപ്പോയിന്മെന്റ് കൊടുത്താൽ അത് മാറ്റുന്ന ശീലമില്ല. ശരണ്യ ക്യാബിനിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങിയ ഉടനെ അജയ് ഫോണെടുത്തു,
"അലക്സ്, നീയെവിടെയാ ?? "
"ദാ ഞാൻ കിങ്‌സ് ഇന്റർനാഷണനിൽ ഇരുന്ന് രണ്ടെണ്ണം കീറിക്കൊണ്ടിരിക്കയാ, എന്ത് പറ്റിയെടാ"
"ഏയ് , ചുമ്മാ... ഞാനും ദാ അങ്ങോട്ട് വരുന്നു, നിന്നെയൊന്നു കാണണം"
"ഓൾവൈസ് വെൽക്കം ഡിയർ" അലക്സ് ഫോൺ വെച്ചു.
ഇരുണ്ടമുറിയിൽ അലക്സിന്റെ ഇരിപ്പിടത്തിനെതിരെ അജയ് ഇരുന്നു. ബാലുവിനെ പിരിഞ്ഞ തന്റെ വിഷമം ഉറ്റകൂട്ടുകാരനോട് അജയ് പറഞ്ഞുതുടങ്ങി, പങ്കുവെക്കുന്ന സങ്കടം പാതിയായപ്പോഴേക്ക് അജയ് ന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞത് അരണ്ടവെളിച്ചത്തിൽ അലക്സ് കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പെട്ടന്ന് അജയ് കൈ നീട്ടി അലക്സ് സ്വിപ് ചെയ്തു വെച്ച സ്കോച് ഒറ്റവലിക്ക് കുടിച്ചു, പിന്നെ രണ്ടെണ്ണം കൂടി ഓർഡർ ചെയ്തു കഥ തുടർന്നു.
"അവൾ ഒരു പാവമാടാ, അവൾ പഠിച്ചു വളർന്ന ചുറ്റുപാടൊക്കെ ഒന്നാലോചിച്ചു നോക്കിക്കേ, പിന്നെ  പാരെന്റ്സ് ആണെങ്കിൽ അന്നും ഇന്നും വിദേശത്തും " കൂട്ടുകാരൻ അജയ്  യെ കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കിക്കാൻ ശ്രമം തുടങ്ങി.
"അവൾ പാവമൊക്കെ തന്നെയാ, പക്ഷെ അവളുടെയും എന്റെയും കാഴ്ചപ്പാടുകൾ രണ്ടു തട്ടിലാ, അതാണ് പ്രശ്നം" അജയ് പറഞ്ഞുനിർത്തി.
ട്രീസ പഠിച്ചതും വളർന്നതും ഒക്കെ വിദേശത്തായിരുന്നു. അജയ് ആണെങ്കിൽ ഇവിടുത്തെ ഒരു പ്രമുഖ തറവാട്ടിലെ ഇളമുറക്കാരനും.
കല്യാണം കഴിഞ്ഞു ബാലു പിറന്ന് രണ്ടര വയസ്സുവരെ അജയ്യും ട്രീസയും തറവാട്ടിൽ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും ഒപ്പമായിരുന്നു താമസം. ബാലു പിച്ചവെച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോൾ ആ വീട്ടിലെ പണിക്കാരുടെ മക്കളും മക്കളുടെ മക്കളും പിന്നെ ആ വീട്ടിലെ ആശ്രിതരുടെ കൊച്ചുമക്കളും എല്ലാരും ബാലുവിനെ കൊഞ്ചിച്ചും കളിച്ചും അവിടെ ഉണ്ടാവുമായിരുന്നു. ബാലുവിന്റെ മേൽ അവർ തൊടുന്നതും കളിപ്പിക്കുന്നതുമൊന്നും ട്രീസക്ക് ഇഷ്ടമാവാതെ വന്നപ്പോൾ അജയ് യും ട്രീസയും ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് മാറി.
അജയ് കയറിവരുമ്പോൾ ട്രീസയും കൂട്ടുകാരികളും സെറ്റിയിൽ ഇരുന്നു ചിരിയും തമാശയിലുമായിരുന്നു. ചുണ്ടിൽ ഛായവും തേച്ചു കൂളിംഗ് ഗ്ളാസ്സും ഇട്ട് മിസ്സിസ് നായർ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോഴേ അവന് കാലിലെ പെരുവിരൽ മുതൽ ഇരച്ചു കയറി.
അജയ് കിച്ചണിൽ ചെന്ന് ഫ്ലാസ്കിൽ നിന്നും ഒരു കപ്പ് കാപ്പി എടുത്തു കുടിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഭവാനിയമ്മ "മോന് എന്നോട് പറഞ്ഞൂടായിരുന്നോ" എന്നും ചോദിച്ചു അങ്ങോട്ട് വന്നു. ഭവാനിയമ്മ തന്റെ ചെറുപ്പം മുതൽ തറവാട്ടിൽ ഉള്ള അടുക്കളപ്പണിക്കാരിയാ. പണിക്കാരി എന്നുപറയാൻ പറ്റില്ല, വീട്ടിലെ ഒരംഗത്തെപ്പോലെ തന്നെ. ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് മാറുമ്പോൾ അമ്മ ഭവാനിയമ്മയെയും ഇങ്ങോട്ട് വിട്ടു.
"അജയ്, എന്താ ഞങ്ങളോട് ഒരുവാക്ക് പോലും മിണ്ടാതെ അതിലെ കടന്നു പോന്നത്, എനിക്കെത്ര ഷെയിം ആയെന്നോ അത് ??? " പരിഭവവുമായി ട്രീസ വന്നപ്പോൾ അജയ് വെറുതെ ചിരിച്ചു. "അല്ല ഇതെന്താ എന്തോ ഒരു മാറ്റം ?? അജയ് ഒന്നിങ്ങു വന്നേ" ട്രീസ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു. അജയ് അടുത്തെത്തിയതും ട്രീസ മുഖം അടുപ്പിച്ചു ഒരു ചോദ്യം "അജയ് ഡ്രിങ്ക്സ് കഴിച്ചിട്ടുണ്ടോ??, അജയ് സമ്മതഭാവത്തിൽ തലയാട്ടി. ഉടൻ ട്രീസ അവന്റെ കൈക്കുപിടിച്ചു വലിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ വാനരപ്പടയുടെ ഇടയിലേക്ക് കുതിച്ചു.
"ഒന്നിവിടെ ശ്രദ്ധിക്കൂ മഹിളാ രത്നങ്ങളെ, എന്റെ സ്വീറ്റ് ഹബ്ബി ജീവിതത്തിലാദ്യമായി ഡ്രിങ്ക്സ് കഴിച്ചു" ട്രീസ ആവേശത്തോടെ അടക്കാനാവാത്ത സന്തോഷത്തോടെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. കൂടെയുള്ള പെൺപടകൾ ആ സന്തോഷത്തിൽ പങ്കുചേർന്നു.
"ചെലവ് വേണം ട്ടോ അജയ് സാറേ " കൂട്ടത്തിലുള്ള  ഒരു 'ഐശ്വര്യറായ്' പറഞ്ഞു. അവൾക്ക് തന്റെമേൽ ഒരു കണ്ണുള്ളതായി അജയ് ക്ക് മുൻപും തോന്നിയിട്ടുണ്ട്.
"മിസ്സിസ് മേനോന്റെ വീട്ടിലെ പാർട്ടിക്ക് ഒരു സ്മാൾ അടിക്കാൻ ഞാൻ എത്ര പറഞ്ഞിട്ടും അടിക്കാത്ത ആളാണ്, ഇതിപ്പോ എന്ത് പറ്റി ഇത്ര സന്തോഷിക്കാൻ ??? ട്രീസയുടെ ആകാംഷ കണ്ടപ്പോൾ അജയ് ക്ക് ദേഷ്യം വന്നെങ്കിലും കണ്ട്രോൾ ചെയ്തു അവർക്കിടയിൽ നിന്നും പതിയെ ഉൾവലിഞ്ഞു ബെഡ്‌റൂമിൽ അഭയം പ്രാപിച്ചു.
ബാലുകൂടെയില്ലാത്ത ആദ്യ രാത്രി വന്നെത്തി. കുളിക്കാനും ഡിന്നറിനു അജയ് യെ ഏറെ നിർബന്ധിക്കേണ്ടി വന്നു ട്രീസക്ക്. കിടക്കുമ്പോൾ അറിയാതെ ബാലുവിന് നേരെ അജയ് യുടെ കൈകൾ നീങ്ങിയത് കണ്ട ട്രീസ അവനെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു, "എന്താ അജയ്, ഇങ്ങനെ സെന്റിമെന്റൽ ആവാതെ, മോന്റെ നല്ല ഭാവിക്കല്ലേ നമ്മൾ അങ്ങനെ ചെയ്തത്?? "
"ഉം ... ട്രീസാ നമുക്ക് ഒരാഴ്ചത്തേക്ക് ഇവിടുന്നൊന്ന് മാറി നിൽക്കാം, ഒരു ചെറിയ ടൂർ, എന്റെ അമ്മയുടെ തറവാട്ടിൽ.... അവിടെ അമ്മമ്മയും അമ്മച്ചനും മാത്രേയുള്ളൂ, നമുക്ക് രണ്ടാൾക്കും കൂടെ ഒരാഴ്ച അവിടെ തങ്ങിവരാം".
******
ഭവാനിയമ്മയോട് തറവാട്ടിലേക്ക് പൊയ്ക്കൊള്ളാൻ പറഞ്ഞു അജയ് യും ട്രീസയും വാതിൽ പൂട്ടിയിറങ്ങി. കുറച്ചു ഡ്രസ്സ് മാത്രം ചെറിയൊരു ബാഗിലാക്കി, പതിവിനു വിപരീതമായി ബെൻസിനു പകരം ബുള്ളറ്റിൽ കയറി യാത്രതിരിച്ചു.
മലകളും കുന്നുകളും താണ്ടി, വയലുകളുടെ ഹരിതവർണ്ണവും പിന്നിട്ടുള്ള യാത്രയിലുടനീളം ട്രീസ അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചും കൂക്കി വിളിച്ചും ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അവൾ  ദാഹിക്കുന്നെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ "ഇവിടെ നീ ഉദ്ദേശിക്കുന്ന പെപ്സിയും കോളയും ഒന്നും കിട്ടില്ലെന്നും" പറഞ് അവൻ വണ്ടി നിർത്തി അടുത്തുള്ള പെട്ടിക്കടയിൽ നിന്നും സംഭാരം വാങ്ങിക്കൊടുത്തു. ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായി കുടിച്ച ആ തണുത്ത ദാഹശമനി  അവൾക്ക് ഒത്തിരി ഇഷ്ടമായി. പിന്നീടങ്ങോട്ട് തട്ടുകടകളും പെട്ടികടകളും  കാണുമ്പോഴൊക്കെ ട്രീസക്ക് നാരങ്ങാ മിട്ടായി മുതൽ പപ്പടമിട്ടായി വരെ വേണമെന്നായി.
വിശാലമായ പാടശേഖരത്തോട് ചേർന്ന് നിൽക്കുന്ന ഓടിട്ട ഇരുനില തറവാടിന്റെ മുറ്റത്ത്‌ ബുള്ളറ്റ് എത്തിയപ്പോഴും ട്രീസയുടെ ആവേശം അണഞ്ഞിട്ടില്ലായിരുന്നു. ബുള്ളറ്റിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയ പാടെ ട്രീസ അജയ് നെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ടു കവിളിൽ ചുംബിച്ചു. ഇതും കണ്ടായിരുന്നു അമ്മമ്മയും അച്ഛച്ചനും മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി വന്നത്. അവരെ കണ്ടതും ട്രീസ നാണത്താൽ മുഖം താഴ്ത്തി. അത് കണ്ട അജയ് സ്തംഭിച്ചു. ആദ്യമായാണ് തന്റെ ഭാര്യക്ക് നാണം വരുന്നത് കാണാൻ കഴിഞ്ഞത്. അമ്മമ്മ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു അകത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.
"രണ്ടാളും പോയി കുളിച്ചു വന്നേ, അപ്പോഴേക്കും അമ്മമ്മ ഭക്ഷണം എടുത്തു വെക്കാം, യാത്രാ ക്ഷീണം കാണും രണ്ടാൾക്കും" അമ്മമ്മ അതും പറഞ്ഞു രണ്ടു തോർത്തുമായി വന്നു. തോർത്തും വാങ്ങി അകത്തെ ബാത്റൂമിലേക്ക് പോകാൻ നോക്കിയ ട്രീസയുടെ കാതിൽ അജയ്‌ പറഞ്ഞു  "എങ്ങോട്ടാ ?? എനിക്കൊപ്പം വാ ഒരു കൂട്ടം കാണിച്ചുതരാം" എന്തെന്ന് പോലും ചോദിക്കാതെ ട്രീസ അവന്റെ പിന്നാലെ നടന്നു. അജയ് നേരെ തറവാട്ടുകുളത്തിലേക്കാണ് പോയത്. അവിടെ എത്തിയതും തോർത്ത് ഉടുത്തു അവൻ കുളത്തിലേക്ക് എടുത്തു ചാടി, "അയ്യേ" അവൾ കളിയാക്കി ചിരിച്ചപ്പോൾ അവൻ കരയിലേക്ക് കയറിവന്ന് അവളെയും എടുത്തു കുളത്തിലേക്ക് ചാടി.
"രണ്ടാളും തലയിൽ എണ്ണയൊന്നും തേക്കാറില്ല ല്ലേ , സാരല്ല്യാ നാളെ അമ്മമ്മ മുറുക്കിയ വെളിച്ചെണ്ണ തേച്ചുപിടിപ്പിച്ചു തരുന്നുണ്ട്" കുളികഴിഞ്ഞു ഡ്രസ്സ് മാറിവന്നപാടേ അമ്മമ്മ പറഞ്ഞു "നിങ്ങൾക്ക് മോനെ കൂടി കൂട്ടാൻ പാടില്ലായ്നോ, കൈക്കുഞ്ഞായപ്പോ കണ്ടതാ" അമ്മമ്മയുടെ പരിഭവം അമ്മച്ഛനും ഏറ്റു പിടിച്ചിരുന്നു. ഇത്തവണ ട്രീസയുടെയും അജയ് ന്റെയും തല താഴ്ന്നു. "അതിന് ഇനിയും സമയമുണ്ടല്ലോ അമ്മമ്മേ" അജയ് അമ്മമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
"ദാ ഇവിടുന്നാണ് ഞങ്ങൾ മണ്ണപ്പം ചുട്ടിരുന്നത്, ദാ അവിടെയായിരുന്നു ചോറും കൂട്ടാനും വെച്ച് കളിച്ച സ്ഥലം. ദാ ഈ മാവ് കണ്ടില്ലേ, ഇതിൽ ആയിരുന്നു ഞങ്ങൾ ഊഞ്ഞാൽ കെട്ടിയത്, പിന്നെ ദാ ആ കാണുന്ന പ്ലാവിൽ ആയിരുന്നു ഒളിച്ചുകളിക്കുമ്പോൾ എണ്ണുന്ന ആളിന്റെ സ്ഥാനം " നടക്കാൻ ഇറങ്ങിയ വഴി അജയ് ട്രീസക്ക് പഴയ ഓർമ്മകൾ ആവേശത്തോടെ പകുത്തു കൊടുത്തുകൊണ്ടിരുന്നു. "കൊയ്ത്തു കഴിഞ്ഞാൽ ദാ ഈ വയലായിരുന്നു ഞങ്ങടെ ഫുട്ബോൾ കോർട്" വയൽ വരമ്പിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ അജയ് വിരൽചൂണ്ടി കാണിച്ചു കൊടുത്തു. ഇതെല്ലാം കാണിച്ചുകൊടുക്കുമ്പോഴുള്ള അവന്റെ ആവേശം അവളെ അമ്പരപ്പിച്ചു. വാഴതോട്ടത്തിനുള്ളിലൂടെ നടന്നപ്പോൾ അവൻ ഒരു വാഴത്തട്ട പൊളിച്ചു അതിനുള്ളിലെ തേൻ അവളുടെ ചുണ്ടിൽ കൊടുത്തു. പിന്നെ അവൾക്ക് വീണ്ടും വീണ്ടും വേണമെന്ന വാശിയായി.... അവൾ ബാല്യത്തിലേക്ക് ചുരുങ്ങുകയായിരുന്നു.
അത്താഴം കഴിച്ചുകഴിഞ്ഞു ബെഡ്റൂമിലെത്തി അവന്റെ മാറിൽ തല ചായ്ച്ചു കിടന്ന് അവൾ പറഞ്ഞു "അജയ്, എനിക്ക് നമ്മുടെ ബാലുവിനെ വല്ലാതെ മിസ്സ് ചെയ്യുന്നു, അജയ്‌ക്ക്‌ അന്ന് കിട്ടിയ ബാല്യം നമ്മുടെ മോനും കിട്ടണം, നമുക്ക് രാവിലെ തന്നെ ബോർഡിങ്ങിൽ ചെന്ന് അവനെ നമുക്കൊപ്പം കൂട്ടണം, നമുക്ക് അവനോടൊപ്പം അജയ് യുടെ വീട്ടിൽ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കുമൊപ്പം ജീവിക്കാം. അവനില്ലാതെ ഒരാഴ്ച പോയിട്ട് ഒരു നിമിഷം പോലും എനിക്ക് നിൽക്കാൻ വയ്യാ".
അവൻ ദീർഘമായൊന്ന് നിശ്വസിച്ചു. അവളെ തന്നിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ചു കിടന്നു.
രാവിലെ തന്നെ പോകാനുള്ള ഒരുക്കങ്ങൾ നടന്നു. അമ്മമ്മയോടും അമ്മച്ഛനോടും യാത്രപറഞ്ഞപ്പോൾ അവരുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു. അവൻ ബുള്ളറ്റ് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു, ബാലുവിനരികിലേക്കെത്താൻ അവന്റെ മനസ്സ് ബുള്ളറ്റിനേക്കാൾ വേഗത്തിൽ കുതിച്ചിരുന്നു.
വഴിയരികിൽ പെട്ടിക്കടയിൽ നിന്നും നാരങ്ങാ മിട്ടായി വാങ്ങി നുണയുമ്പോൾ ഒരെണ്ണം അവൾ മാറ്റിവെച്ചു, അപ്പോൾ ട്രീസയുടെ മൊബൈൽ റിങ് ചെയ്തു, അവൾ ഫോണിലൊക്കൊന്നു നോക്കി ആ കാൾ കട്ട് ചെയ്തു.
വീണ്ടും ബുള്ളറ്റ് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യുമ്പോൾ അവൻ ചോദിച്ചു
"ആരായിരുന്നു ???"
ചുണ്ടൊന്നു കോട്ടിക്കൊണ്ട് അവൾ ഉത്തരം പറഞ്ഞു "ഓ ..അത് ആ മിസ്സിസ് മേനോനാ ...ശല്യം ". പറഞ്ഞ ശേഷം അവൾ അവനെ ഇറുകെ പുണർന്നു, ഈയൊരു യാത്രയിൽ അവൾ ബന്ധങ്ങളെ തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു  !!! ബുള്ളറ്റ് കുതിച്ചു , രണ്ടാൾക്കും തിടുക്കമായിരുന്നു, ബാലുവിനടുത്തെത്താൻ ....
.                                            -----ശുഭം----
--സുധി ഇരുവള്ളൂർ--

എന്റെ അധരത്തിൽ
ഞാനൊളിപ്പിച്ച കവിത
നീ തേടിയത്
നിൻ അധരത്താലായിരുന്നു ...
നാരായരൂപം കൈക്കൊണ്ട
എന്റെ ചൂണ്ടുവിരൽ
നിന്റെ പിൻകഴുത്തിൽ
എഴുതിയ കവിതയുടെ നിർവൃതി
നീയാസ്വദിക്കയായിരുന്നു ...
ശ്വാസം ശ്വാസത്തെ കീഴടക്കാൻ
ദ്വന്ദയുദ്ധം ചെയ്തപ്പോൾ
വിയർപ്പിന്റെ ഉപ്പുരസം
മധുരിക്കുകയായിരുന്നു ...
നിന്റെ കൂമ്പിയ മിഴിക്കോണിൽ
സ്വപ്നസാക്ഷാത്കാരത്തിന്റെ
മഴവില്ലു വിരിഞ്ഞിരുന്നു ...
വരണ്ടമണ്ണിലേക്ക് പെയ്തിറങ്ങിയ
പുതുമഴയിൽ എല്ലാം ശമിക്കയായിരുന്നു ...
 --സുധി ഇരുവള്ളൂർ--

അരിവാൾ ചുറ്റിക നക്ഷത്രം ...
= = = = = = = = = = = = = = = = = = =  = =
   തകർത്തെറിഞ്ഞെന്ന്‌ ആരും അഹങ്കരിക്കണ്ട.... തല്ലിത്തകർക്കാനും ഇല്ലാതാക്കാനും മുമ്പും പലരും ശ്രമിച്ചിട്ടും ഉയിർത്തെഴുന്നേറ്റു നെഞ്ചുവിരിച്ച ചരിത്രമേയുള്ളൂ...
ഇതൊരു വികാരമാണ്. ജനഹൃദയങ്ങൾ കൈമാറി സൂക്ഷിച്ചു പോരുന്ന ഹൃദയവികാരം. യുവത്വത്തിന് ഇതൊരു ആവേശമാണ്. വാർദ്ധക്യത്തിന് പോരാട്ട വീര്യത്തിന്റെ നനുത്ത ഓർമ്മകൾ, ഇന്നത്തെ ബാല്യത്തിന്റെ സ്വപ്നപ്രതീക്ഷകൾ !!!
  പാടത്ത്‌ പണിയെടുത്താൽ വരമ്പത്ത്‌ കൂലിവാങ്ങി സ്വന്തം കൂരയിൽ അടുപ്പു പുകച്ചു കൊച്ചുങ്ങൾക്കൊപ്പം ഉണ്ടുറങ്ങിയ പോരാട്ടവീര്യത്തിന് പിന്നിൽ തീച്ചൂളയിൽ മുക്കി രാകിമിനുക്കിയ അരിവാളിനോളം മൂർച്ചയുള്ള മുദ്രാവാക്യങ്ങളുടെ പ്രകമ്പനമുണ്ടായിരുന്നു. ജന്മിയുടെ വെറ്റില തുപ്പൽ പറ്റാതെ  സ്വന്തം പെണ്ണിന്റെ പാതിവ്രതാത്വം കാത്ത ആണിന്റെ ചങ്കുറപ്പിനു പിന്നിലെ ശക്തിയുടെ അടയാളമായിരുന്നു ഇത്. കീഴ്ജാതിക്കാരന് അമ്പലം തീണ്ടാപ്പാറകലെയായപ്പോൾ പോരാട്ടത്തിലൂടെ സാധ്യമായ ദർശന ഭാഗ്യത്തിന്റെ പിന്നിലെ ശക്തിയും മറ്റൊന്നല്ല. മാറുമറയ്ക്കാൻ പറ്റിയ പെണ്ണിന്റെ മാനത്തിന്റെ കാവൽക്കാരനായിരുന്നു... സിരകളിൽ പടരുന്ന ചുവപ്പാണ് ഇന്ന് നാം അനുഭവിക്കും സുരക്ഷിതത്വം !!!
  ഈ ചിഹ്നം നശിച്ചു നഷ്ടപ്പെടാൻ പ്രാർത്ഥിച്ച പ്രിയ സംഘിമിത്രങ്ങളുടെ സായാഹ്‌ന 'ശാഖ'യിലെ നിക്കർധാരിയായ 'പ്രമുഖ്' വർഗീയത വിളമ്പുമ്പോൾ പറഞ്ഞുതന്നിരിക്കില്ല ഇതൊന്നും...
ഞാൻ അഭിമാനിക്കുന്നു ....ഒരു സഖാവ് ആവാൻ കഴിഞ്ഞതിൽ...
ലാൽസലാം

ഇനിയെന്നെ കാത്തിരിക്കാതെ
നീ മടങ്ങുക ...
ഇന്നത്തെ മുഖംമൂടിയണിഞ്ഞ
കപടതയുടെ ഇരുളിൽ
തട്ടി ഞാൻ വീണത്
നീ അറിയാതിരിക്കുക ..
നിന്റെ ഓർമ്മയിൽ
പുഞ്ചിരിക്കുന്ന
എന്റെ മുഖം മാത്രം
സൂക്ഷിക്കുക...
ഇനിയൊരു കൂടിക്കാഴ്ച
സംഭവിച്ചെങ്കിൽ
പരിചയ ഭാവത്തിലൊരു
പുഞ്ചിരി എനിക്ക് നീ
ഭിക്ഷയായ് തരിക ...

ചെറുകഥ
= = = = = = = = = 
## കുമാരേട്ടന്റെ  ചായക്കട..

പതിവുപോലെ കുമാരേട്ടൻ രാവിലെ നാലുമണിക്ക് ഉണർന്നു. പ്രാഥമിക കർമ്മങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു മുറിയിലെത്തിയപ്പോഴും ജാനുവേടത്തി ഉറക്കം തന്നെ. അതങ്ങനെയാണ് പതിവ്. പാവം രാത്രി ഏറെവൈകിയാണ് അടുക്കളഭരണത്തിന്റെ ഭാഗമായി പാത്രങ്ങളോട് അടിപിടിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞു കിടക്കാറ്. കുമാരേട്ടൻ അയലിൽ നിന്നും ബനിയനും തോർത്തും എടുത്തു.
നേരം നന്നായി വെളുത്തിട്ടില്ല, കുമാരേട്ടൻ ഉമ്മറ മുറ്റത്ത്‌ ഇന്നലെ രാത്രി കുത്തിക്കെടുത്തി വെച്ച ചൂട്ട്കുറ്റി കത്തിച്ചു കോന്തലക്കൽ വെച്ച ബീഡി കത്തിച്ചൊന്നാഞ്ഞു വലിച്ചു ചൂട്ടും വീശി നടന്നു തുടങ്ങി.
കവലയിലെ ചായക്കടക്കാരനാണ് കുമാരേട്ടൻ. മണ്ണിട്ട റോഡിനോട് ചേർന്നാണ് വർഷങ്ങളായി നടത്തിവരുന്ന കച്ചോടം. കുമാരേട്ടനാണെങ്കിൽ പരോപകാരിയും സർവ്വസമ്മതനും. അന്നാട്ടിലെ എല്ലാ ആണുങ്ങളും (ചില പെണ്ണുങ്ങളും) ഒരു തവണയെങ്കിലും കുമാരേട്ടന്റെ ചായ കുടിക്കാത്തവരായി ഉണ്ടാവില്ല. കുമാരേട്ടന്റെ ചായക്കടയിലെ പരിപ്പുവട അടുത്ത ദേശത്തുപോലും പ്രശസ്തി നേടിയതാണ്. വൈകുന്നേരം കവലയോട് ചേർന്നുള്ള വോളിബോൾ കോർട്ടിൽ പരിപ്പുവടക്ക് പന്തയംവെച്ചാണ് യുവാക്കളുടെ കളിപോലും!!!
ഭാര്യയും ഒരു മോനും ഒരു മോളും അടങ്ങുന്ന ചെറിയ കുടുംബം. മൂത്തമകൻ ബാബു വിദേശത്താണ്. മകൾ രമണി കല്യാണം കഴിഞ്ഞു ഭർതൃഗൃഹത്തിൽ സന്തോഷത്തോടെ കഴിയുന്നു . പകൽ സമയം ജാനുവേടത്തിയും കുമാരേട്ടനെ സഹായിക്കാൻ ചായക്കടയിലുണ്ടാവും. മക്കളെ നല്ലൊരു വഴിക്കാക്കാൻ സാധിച്ചതാണ് തന്റെ ഏക സമ്പാദ്യം എന്ന് കുമാരേട്ടൻ കടയിൽവരുന്നവരോടെല്ലാം  സംശയമില്ലാതെ പറയും.
ഇരുട്ടിനെ കീറിമുറിച്ചു ചൂട്ടും വീശി കുമാരേട്ടൻ ഇടവഴിയിലൂടെ നടന്നു. രാവിലെ ലോറിക്കാര് എത്തും മുന്നേ ചായക്ക്‌ വെള്ളം തിളപ്പിച്ച് പുട്ടും പപ്പടവും ഉണ്ടാക്കണം. പീടികയിലെത്തുമ്പോഴേക്കും ബാങ്കുവിളിയും ദേവീക്ഷേത്രത്തിലെ മണിയടി ഒച്ചയും പതിവുപോലെ കേട്ടു.
പുട്ടിൽ നിന്നും പുക വന്നപ്പോൾ തന്നെ ലോറിപ്പണിക്കാരായ സണ്ണിയും മുസ്തഫയും ദിനേശനും അശോകനുമെല്ലാം ബെഞ്ചിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചിരുന്നു. തുരുമ്പ് പിടിച്ച ആണിയിൽ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന കലണ്ടറിൽ ഓരോ അടയാളങ്ങൾ നോക്കിക്കൊണ്ട്  ദിനേശൻ ചോദിച്ചു "കുമാരേട്ടാ, വടക്കേലെ അച്ചുവേട്ടന്റെ കുറിക്കല്യാണം ഈ വരുന്ന ഇരുപത്തഞ്ചിനല്ലേ??'' "അതെ, ഓൻ ഇപ്പ്രാവശ്യത്തോടെ നിർത്താണ് പോലും, മുറിഞ്ഞു കൊടുത്താ മതീന്ന് പറയണൊണ്ട്" കുമാരേട്ടൻ അടുപ്പിൽ ഒന്നാഞ്ഞു ഊതിക്കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു.
നേരം വെളുക്കുംതോറും പതിവുകാർ വന്നു തുടങ്ങി. പത്രക്കാരൻ വാസുക്കുട്ടൻ സൈക്കിളിൽ നിന്നിറങ്ങാതെ ഓടുന്ന ഓട്ടത്തിൽ തന്നെ പത്രം വലിച്ചെറിഞ് പതിവുപോലെ കൃത്യമായി മേശപ്പുറത്തു തന്നെ വീഴ്ത്തി. പത്രത്തിന്റെ ഓരോ പേജുമായി പതിവുകാർ  ഓരോരുത്തർ വീതിച്ചു വായന തുടങ്ങി. എടുത്ത പേജ് വായിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ മറ്റേ പേജുമായി പരസ്പരം കൈമാറ്റം നടത്താറാണ് രീതി. പേജ് കിട്ടാത്തവർ മറ്റൊരാൾ വായിക്കുന്നതിന്റെ മറുപുറം വായിച്ചുകൊണ്ട് എതിരെ ഇരിക്കുന്നതും സ്ഥിരക്കാഴ്ച തന്നെ.
'ഓ  .. ഞാനിച്ചിരി വൈകിയപ്പോഴേക്ക് പേപ്പറൊക്കെ എല്ലാരും കൈക്കലാക്കി ല്ലേ, ബീരാനിക്കാ ആ തലക്കെട്ടൊന്നു നോക്കീട്ട് ഇപ്പ തരാം" എന്നും പറഞ്ഞു കയറിവന്ന ശശിയെ ബീരാനിക്ക ഇപ്പൊ തരില്ലെന്ന ഭാവത്തിൽ ഒന്ന് നോക്കി. ശശിക്കുള്ള പൊടിക്കട്ടൻ എടുക്കുന്നതിനിടയിൽ "എന്തൊക്ക്യാ ശശ്യേ നാട്ടുവർത്താനം" എന്ന് കുമാരേട്ടന്റെ ചോദ്യത്തിന് " എന്ത് പറയാനാ കുമാരേട്ടാ, അല്ലേലും ഓൾക്കൊക്കെ ഇതിന്റെ വല്ല കാര്യോം ണ്ടോ" എന്ന ശശിയുടെ മറുപടി കേട്ടതും പത്ര പേജുകൾ മേശപ്പുറത്തു വെച്ച് എല്ലാ കാതുകളും ശശിയുടെ ചുണ്ട് ഇളകുന്നതും കാത്തിരുന്നു.
ശശി നാട്ടിലെ സകലവാർത്തകളും അറിയുകയും അറിയിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ആളാണ്. അറിഞ്ഞതിൽ കൂടുതൽ അറിയിക്കുന്ന ശശിക്ക് 'പരദൂഷണം ശശി' എന്നൊരു ഇരട്ടപ്പേരുമുണ്ട്.
ശശി പറഞ്ഞ കഥകേട്ടപ്പോൾ തന്നെ പലരിലും പല അഭിപ്രായം. എന്തായാലും കുമാരേട്ടന്റെ കച്ചോടം പതിവുപോലെ പൊടിപൊടിച്ചു.
"അല്ല , ആരിത് !! പാൽക്കാരി പൈങ്കിളി വന്നല്ലോ" പാലും കൊണ്ട് വന്ന രാജമ്മയെ  കണ്ട് വേലായുധന്റെ കമെന്റാണ്.
"രാജമ്മേ പശൂന് ഇപ്പൊ വെള്ളം കൂടുതൽ കൊടുക്കുന്നുണ്ടോ ? പാലിൽ ഇച്ചിരി വെള്ളം കൂടിയപോലെ" ചിരിച്ചോണ്ടുള്ള കുമാരേട്ടന്റെ ചോദ്യത്തിന് "അല്ലേലും ചങ്ക് പറിച്ചു തന്നാലും ഇങ്ങള് ചെമ്പരത്തി പൂവാണെന്നേ പറയൂ" എന്ന് രാജമ്മ മറുപടി കൊടുത്തു.
"ഇന്നലെ ആ വഴി വന്നപ്പോ ഞാൻ കണ്ടതാ, രാജമ്മയുടേത് വറ്റുകറവ ആണേലും അകിടിനൊരു കുഴപ്പോമില്ല" പരദൂഷണം ശശി അവസരം നോക്കി പറഞ്ഞശേഷം എല്ലാവരെയും ഒന്ന് നോക്കി നിവർന്നിരുന്നു.
"ശശ്യേ, നിന്റെ വീട്ടിലും ഒണ്ടല്ലോ ഒരെണ്ണം, വല്ലോരും വന്ന് അകിട് കറക്കുന്നോന്ന് ഇടയ്ക്കൊന്നു ശ്രദ്ധിച്ചോളൂ ട്ടോ" രാജമ്മയുടെ ഉരുളക്കുപ്പേരി മറുപടി കേട്ടതും നിവർന്നു ഇരുന്ന ശശി കാറ്റുപോയ ബലൂൺ പോലായി. കടയിൽ മൊത്തം കൂട്ടച്ചിരി.
പഞ്ചായത്ത്‌ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് വന്നു. എല്ലാ പാർട്ടിക്കാരും വോട്ടു പിടിക്കാനുള്ള നെട്ടോട്ടത്തിലാണ്. വരുന്നവരൊക്കെ കുമാരേട്ടന്റെ ചായക്കടേൽ കേറി ചായകുടിച്ചും വോട്ടു പിടിച്ചും മാത്രേ പോകുള്ളൂ. കച്ചോടം ഒന്നൂടെ പൊടിപൊടിച്ചു.
"കുമാരേട്ടാ, ഇത്തവണ ആര് ജയിക്കും" ശശിയുടെ ചോദ്യത്തിന് "അതിലെന്ത് സംശ്യാ ന്റെ ശശ്യേ വികസനം വരുത്തുമെന്ന് പറയണ മ്മളെ ജയകൃഷ്ണൻ തന്നെ ജയിക്കും, ന്റെ വോട്ട് എന്തായാലും വികസനത്തിന് തന്ന്യാ" കുമാരേട്ടന്റെ മറുപടിക്ക് അവിടെ എതിരഭിപ്രായം ഇല്ലായിരുന്നു.
ഇലക്ഷൻ കഴിഞ്ഞു, വോട്ടും എണ്ണി. കുമാരേട്ടന്റെ വാക്കുകൾ ആ നാടിന്റെ വാക്കുകൾ തന്നെയായിരുന്നു. വൻ ഭൂരിപക്ഷത്തോടെ വികസന നായകൻ ജയകൃഷ്ണൻ വിജയിച്ചു.
ഒരു ദിവസം രാവിലെ ശശി ആവേശത്തോടെ പറഞ്ഞു " മ്മളെ മെമ്പർ ജയകൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞപോലെ വികസന പദ്ധതി നടപ്പിലാക്കുന്നൂ ട്ടോ, മ്മളെ ഈ മണ്ണിട്ട റോഡ് ഉടൻ ടാർ ചെയ്യാൻ ഫണ്ട് പാസ്സാക്കി കഴിഞ്ഞു" എല്ലാ മുഖത്തും സന്തോഷം.
പിറ്റേ ദിവസം തന്നെ പഞ്ചായത്ത്‌ അധികൃതരും കോൺട്രാക്ടറും റോഡ് വന്നു നോക്കി. എല്ലാറ്റിനും ചുക്കാൻ പിടിച്ചു മുന്നിൽ മെമ്പർ ജയകൃഷ്ണനും. കുമാരേട്ടനും ശശിയും വേലായുധനുമെല്ലാം അവർക്കുവേണ്ട സഹായങ്ങൾ ചെയ്തുകൊടുക്കാൻ മത്സരിച്ചു.
പിന്നീട് ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞു ഒരുച്ച നേരത്ത്‌ മെമ്പർ ജയകൃഷ്ണൻ കുമാരേട്ടന്റെ ചായക്കടയിലേക്ക് വന്നു. "കുമാരേട്ടാ, ഊണില്ലേ ?? " ഒണ്ടല്ലോ മെമ്പറെ, ദാ ഇങ്ങോട്ട് ഇരുന്നാട്ടെ" കുമാരേട്ടൻ തോളിലെ തോർത്തുമുണ്ട് കൊണ്ട് ബെഞ്ചോന്നു തുടച്ചു.
" ഇന്നെന്താ മെമ്പറേ വീട്ടിൽ ആളില്ലേ"
"ആളൊക്കെ ഉണ്ട്, എന്നാലും ഇടക്ക് കുമാരേട്ടന്റെ പരിപ്പുകറീം മത്തി പൊരിച്ചതും കഴിച്ചാലല്ലേ ഒരു സുഖമുള്ളൂ"
രണ്ടാളും ചിരിച്ചു. ജാനുവേട്ടത്തി മെമ്പർക്കുള്ള നാക്കില കഴുകി മേശപ്പുറത്ത്‌ നിവർത്തിയിട്ടു.
"പിന്നെ റോഡ് നന്നാക്കുന്ന കാര്യമൊക്കെ കുമാരേട്ടന് അറിയാമല്ലോ, അപ്പൊ ഇപ്പോഴുള്ള റോഡിന് ഇത്തിരികൂടി വീതി വേണം. അങ്ങനെയാവുമ്പോ നമ്മുടെ ഈ ചായക്കടയുടെ ചെറിയഭാഗം നമുക്കൊന്ന് പൊളിക്കേണ്ടി വരും"
ഇത് കേട്ടതും കുമാരേട്ടന്റെ മുഖം വാടി. തന്റെ ജീവനോളം പ്രിയപ്പെട്ട ചായക്കട പൊളിക്കയോ !!!
കുമാരേട്ടന്റെ മനസ്സ് വായിച്ചപോലെ മെമ്പർ തുടർന്നു "പൊളിച്ചു എന്നുകരുതി കുമാരേട്ടൻ പേടിക്കണ്ട, നമുക്ക് ഇതിലും നല്ലതൊന്ന് ഇത്തിരി പിന്നിലേക്ക് ഉണ്ടാക്കാം. അതിനുള്ള സഹായമൊക്കെ മ്പക്ക് ശരിയാക്കാം ന്നേ "
അതൊരു ആശ്വാസവാക്കായി കുമാരേട്ടന് തോന്നി. കുമാരേട്ടൻ പിന്നെ മൗനമായി.
ഇപ്പൊ കുറച്ചുദിവസമായി കുമാരേട്ടന് പഴയ ഉത്സാഹവും ചുറുചുറുക്കുമില്ല. റോഡ് പണി തുടങ്ങാൻ ഇനി ദിവസങ്ങളേയുള്ളൂ. തന്റെ ചായക്കട നാടിന്റെ വികസനത്തിന് എതിരാവാൻ പാടില്ല !!!. അൽപ്പം പിന്നിലേക്ക് മാറ്റി പുതിയ ചായക്കട തുടങ്ങുന്നത് കുമാരേട്ടൻ മനസ്സിൽ കണക്കുകൂട്ടി. പൊളിച്ചുമാറ്റുന്ന വക ധന സഹായം മെമ്പർ പറഞ്ഞതിനാൽ കുമാരേട്ടൻ മെമ്പറെ കാണാൻ പഞ്ചായത്താപ്പീസിലേക്ക് പോയി. മെമ്പർ കുമാരേട്ടനെ കൈപിടിച്ച് അകത്തേക്ക് കൊണ്ട് പോയി, എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ശരിയാക്കി കൊടുക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞു തിരിച്ചയച്ചു.
റോഡ് പണി തുടങ്ങി. കുമാരേട്ടന്റെ ചായക്കടയുടെ പാതി ഭാഗം ജെസിബി യുടെ കൈ കോരിയെടുത്തു, ശശിയുൾപ്പെടെ നാട്ടുകാരെല്ലാം സഹായിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു, കുമാരേട്ടനൊഴികെ. ആ രംഗം കാണാനുള്ള ശക്തിയില്ലാത്തതിനാൽ കുമാരേട്ടൻ വീട്ടിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങിയില്ല.
പിറ്റേ ദിവസം മെമ്പറെ കണ്ടു, "അത്... കുമാരേട്ടാ പഞ്ചായത്തിൽ നിന്നും സഹായം കിട്ടുന്നതിന് ചെറിയൊരു പ്രശ്നമുണ്ട്" എന്തെന്ന അർത്ഥത്തിൽ കുമാരേട്ടൻ മെമ്പറെ നോക്കി. മെമ്പർ തുടർന്നു "വില്ലേജ് ഓഫീസിലെ രേഖകൾ പരിശോധിച്ചപ്പോൾ കുമാരേട്ടന്റെ ചായക്കട പുറമ്പോക്കിൽ ആണെന്നാ അധികൃതർ പറയുന്നത്, അതുകൊണ്ട് .....
തീർത്തു കേൾക്കാൻ കുമാരേട്ടനായില്ല. അദ്ദേഹം ഒന്നും മിണ്ടാതെ കുറച്ചുനേരം ഇരുന്നു.
രാവിലെ പതിവിലും നേരത്തെ കുമാരേട്ടൻ ഉണർന്നു. ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന ജാനുവേടത്തിയെ കുറച്ചുനേരം ഇമവെട്ടാതെ നോക്കിനിന്നു. പാവം തന്റെ എല്ലാ സുഖദുഃഖങ്ങളിലും പങ്കാളിയാണ്. കുമാരേട്ടൻ മനസ്സിലോർത്തു. പിന്നെ തോർത്തും ബനിയനും എടുത്തു പുറത്തുകടന്ന് ഒരു ബീഡിക്കു തീകൊളുത്തി ആഞ്ഞുവലിച്ചു. പതിവിനു വിപരീതമായി ചൂട്ടു തെളിക്കാതെ കുമാരേട്ടൻ ചായക്കട ലക്ഷ്യമാക്കി ഇരുട്ടിലൂടെ നടന്നു. ഇന്ന് പള്ളിയിലെ ബാങ്കുവിളിയും അമ്പലത്തിലെ മണിശബ്ദവും ഇല്ലായിരുന്നു. അതിനും മുന്നേ കുമാരേട്ടൻ കടയിലെത്തി നേരെ വലത്തേ വശത്തു വെച്ച വെള്ളംകോരുന്ന തൊട്ടിയുടെ കയർ എടുത്തു പാതി പൊളിഞ്ഞ കടയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി. മേശപ്പുറത്തു കയറിയ അദ്ദേഹം കയറിന്റെ ഒരു തല കടയുടെ ഉത്തരത്തിൽ കെട്ടി മറു തലയ്ക്കൽ ഒരു കുരുക്ക് കെട്ടി കഴുത്തിലൂടെ ഇട്ട് ഭദ്രമെന്ന് ഉറപ്പാക്കി.
കടയുടെ പുറത്ത്‌ ഒരു വാഹനത്തിന്റെ രണ്ടു കണ്ണുകളുടെ വെളിച്ചം പതിച്ചു. കുമാരേട്ടൻ മേശയിൽ നിന്നുമിറങ്ങി ശ്വാസം അടക്കിപ്പിടിച്ചു നിന്നു. ഒരു പഴക്കം വന്ന ജീപ്പ്  പണി നടക്കുന്ന റോഡിലൂടെ ആയാസപ്പെട്ട് വന്ന് ചായക്കടയുടെ മുന്നിൽ നിന്നു. ജീപ്പിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയ പാൻറ്ധാരിയെ നേർത്ത വെളിച്ചത്തിൽ കുമാരേട്ടൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
'ബാബു  ... തന്റെ മകൻ ബാബു' കുമാരേട്ടന്റെ അന്തരംഗം മന്ത്രിച്ചു.
തന്നെ താനാക്കിയ ചായക്കട പൊളിഞ്ഞത് കണ്ട ബാബു വിഷമത്തോടെ ജീപ്പിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി. ഗൾഫിൽ നിന്നും വരുന്ന വഴിയാണ്. കടയുടെ സ്ഥിതി കണ്ട് ബാബുവിന് വിഷമമായി.ബാബു തളർന്ന കാലുകളോടെ കടയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി.
ഒരു നിമിഷം !!! ബാബു ഞെട്ടി, നാലുകണ്ണുകൾ കണ്ടുമുട്ടി, കുമാരേട്ടൻ വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ബാബു കുമാരേട്ടനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു, രണ്ടാളും വിങ്ങിപ്പൊട്ടി... കാര്യമറിയാൻ എത്തിനോക്കിയ ജീപ്പിലെ ഡ്രൈവർ മേശപ്പുറത്തു കയറി കയർ അഴിച്ചുമാറ്റി.
ഇന്ന് റോഡിന്റെ ഉത്‌ഘാടനമാണ്. മെമ്പർ ജയകൃഷ്ണൻ തിരക്കിൽ ഓടിനടക്കുന്നു. നാടും നാട്ടുകാരും സന്തോഷത്തിലാണ്.
പുതുതായി പണിത ബസ്റ്റോപ്പിന്റെ വശത്തായി ഓടിട്ട പുതിയൊരു ഹോട്ടലിന്റെ ഉത്ഘാടനവും ഇന്ന് തന്നെ നടക്കുന്നു. അതെ കുമാരേട്ടന്റെ പുതിയ ഹോട്ടലിന്റെ !!!! ബാബു ഗൾഫിൽനിന്നും വന്നശേഷം ഭൂമിവാങ്ങി പണിതുകൊടുത്ത പുതിയ ഹോട്ടലിന്റെ ഉത്‌ഘാടനവും വികസന നായകൻ മെമ്പർ ജയകൃഷ്ണൻ നിലവിളക്കു കൊളുത്തി ഉത്‌ഘാടനം ചെയ്തു. നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ കുമാരേട്ടനും ജാനുവേടത്തിയും ബാബുവും ശശിയുമെല്ലാം വലതുകാൽ വെച്ച് ഉള്ളിലേക്ക് കയറി.
" കുമാരേട്ടാ ... ഒരു പൊടിക്കട്ടൻ" ശശി ആദ്യ ഓർഡർ കൊടുത്തു.... കുമാരേട്ടൻ ഗ്യാസ് സ്ററൗവിന്റെ തിരി കൊളുത്തി .....
-------ശുഭം-----

--സുധി ഇരുവള്ളൂർ--

വാക്കുകൾക്കിടയിൽ
നിന്നെ മൂടിവെച്ചു
പ്രണയിക്കുമ്പോൾ
പെയ്യാത്ത മഴയിൽ
നനയുന്നൊരനുഭൂതി ...
ചുംബനത്താൽ
നിന്നെ മൂടിവെക്കുമ്പോൾ
ഇളം മഞ്ഞിൻ കുളിരിൽ
വിറയാർന്ന മെയ്യിൽ
പ്രണയത്തൂവലാൽ തീർത്ത
കുഞ്ഞുടുപ്പണിഞ്
ഇളംചൂടേൽക്കുന്നൊരാനന്ദം ...