കാമാന്ധമായിരുന്നില്ല എന്റെ കണ്ണുകൾ
എന്നാലും സൗന്ദര്യം കാണാൻ കൊതിച്ചിരുന്നു ..
കാരിരുമ്പിൻ കരുത്തുറ്റ കരങ്ങളുമായി
മടിക്കുത്തഴിക്കാൻ ഞാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടില്ല..
വാക്കുകൾകൊണ്ട് മുറിവേൽപ്പിച്ചവരോട്
മാപ്പ് പറയാൻ മടിയില്ലാത്ത മനസ്സുണ്ട് ..
കാണാൻ കൊതിച്ച പകൽക്കിനാവിനെ ഞാൻ
പാതിയിൽ നിർത്തി പിന്തിരിഞ്ഞു നടക്കുന്നു...
ഇനി ഒരു നിറയൗവനം കണ്ടാസ്വദിക്കാൻ
എന്റെ കണ്ണിന്റെ തിമിരം മായ്ക്കാൻ നിനക്കാവുമോ ???
===സുധി ഇരുവള്ളൂർ ===
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ