സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് ചിറക് മുളച്ചത് പെട്ടന്നായിരുന്നു...
ഒരു വേനൽ മഴയിൽ കിളിർത്താത്തതായിരുന്നില്ല
നമുക്കിടയിലെ പ്രണയം...
നിന്റെ പുഞ്ചിരിയാൽ നീ അതിനെ നട്ടു നനച്ചിരുന്നു,
ഒരു കാറ്റിലും കെടാത്ത വിളക്കായി ഞാൻ എന്റെ
കൈക്കുപിളാൽ അതിനെ കാത്തു വെച്ചു ...
പഞ്ചേന്ദ്രിയം തോൽക്കും ആറാമിന്ദ്രിയമായ്
പ്രണയം നമുക്കൊരു ജീവ വായുവായ് ...
ഹിമാകണം മേൽക്കൂരയിട്ട സ്വപ്ന കൂട്ടിൽ
ഒരു നേർത്ത കുറുകലോടെ നീ എന്നിൽ അമരുമ്പോൾ
ഈ സ്നേഹ സന്ധ്യയുടെ നിർവൃതിയിൽ ഞാൻ ലയിക്കും...
ജീവ രാഗ താളത്തിൻ സ്വർഗീയ നിമിഷത്തിൽ
ഇരു ഹൃദയവും ഒന്നാവും ഇനിയുള്ള നാളത്രയും ...