കോട്ട വാതിലുകൾ തല്ലി തകർക്കേണ്ടി വന്നേക്കാം...,കാരണം-
അതിന്റെ ചുമരുകൾ അന്ധവിശ്വാസത്താൽ കെട്ടിപ്പടുത്തതാണ് ...
ഞാൻ ഭീമനാകുമ്പോൾ നീ അർജ്ജുനനാവണം ..
നമുക്കിടയിൽ ഒരു യുധിഷ്ഠിരൻ ഇവിടെ  വേണ്ട...
ഘടോൽഘജവേഗതയിൽ തിന്മയെ ഒതുക്കേണം
നന്മയുടെ കൊടിനാട്ടി അതിൽ ആഞ്ജനേയ രൂപം പതിക്കേണം ...
സത്യവും ധർമവും നമുക്കൊപ്പം ആവുമ്പോൾ
സാരഥിയായി വാസുദേവനുണ്ടാവും തീർച്ച...
വിജയം മാത്രമാണ് ലക്ഷ്യമെന്നറിയുക ..
ലക്‌ഷ്യം മാർഗ്ഗത്തെ സാധൂകരിച്ചിടും...

ഇന്ന് നീ ഒരു സംഗീതം പോലെ
എന്നെ നിന്നിലേക്ക്‌ ആകർഷിക്കുന്നു...
നിന്റെ ദുഃഖങ്ങൾ പങ്കുവെക്കാൻ
എനിക്ക് കഴിയുമെന്ന് അറിയുക...
നിന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് ഞാൻ ഇനി
ചിറക് മുളപ്പിക്കും..
ഒളിമറവില്ലാത്ത ഒരു നല്ല സൗഹൃദം
നമുക്കെന്നും നിലനിർത്തണം ...
ആർക്കും അസൂയതോന്നും രീതിയിൽ...

എരിഞ്ഞടങ്ങിയ പകലിന് പിന്നാലെ
വന്നെത്തിയ സായംസന്ധ്യയുടെ
മുഖം ചുവന്നു തുടുത്തിരുന്നു.
ആർത്തിരമ്പുന്ന തിരമാലകളെ
വകഞ്ഞുമാറ്റി സൂര്യൻ കടലിന്റെ
ആഴങ്ങളിലേക്ക് മുഖം ചായ്ച്ചു.
കണ്ടുതീർന്ന കിനാവുകൾ സുന്ദരം
ഇനി കാണാനുള്ളവ അതിസുന്ദരമെന്ന
പ്രതീക്ഷയിൽ നീങ്ങുന്ന ജന്മങ്ങള് ...
സ്വപ്‌നങ്ങൾ ഒരു നിശാപുഷ്പം പോലെ
വിരിയാൻ വെമ്പി നിൽക്കവെ
ഓർമയുടെ തോണി പങ്കായം നഷ്ടപ്പെട്ട്
ദിശയറിയാതെ അലയുന്നു...
ഇത് ജീവിതം, ഇവിടെ സന്തോഷവും ദുഃഖവും
സ്വപ്നങ്ങളും കിനാക്കളും
പ്രതീക്ഷകളും ഓർമകളും സമന്വയിക്കുന്നു ...
ജീവിതം ജീവിച്ചു തന്നെ തീർക്കണം...

നിനക്കുമില്ലേ ഉള്ളിൽ മോഹം ?...
എന്റെ കൈയ്യിൽ കൈ കോർത്ത്
എന്റെ ചുമലിൽ തലചായ്‌ച്
മഞ്ഞുവീണ പാടവരമ്പിലൂടെ
പുൽക്കൊടികളെ വേദനിപ്പിക്കാതെ
എനിക്കൊപ്പം നടക്കുവാൻ ???

ഇനിയെങ്കിലും നീ നിന്റെ ഹൃദയം തുറന്ന്
സ്വയം പരിശോധിക്കൂ ...അവിടെ എന്റെ സ്ഥാനം
നിനക്കപ്പോൾ മനസ്സിലാകും..
കണ്ടില്ലെന്നു നടിക്കാനാവാത്തത്ര അരികെ
നിന്റെ മാറിൽ വിങ്ങും കാന്തിക്ക് ചാരെ
ഒരു മർജ്ജാരനെ പോലെ നീയെന്നെ ഒളിച്ചുവെച്ചു...
മറ്റാർക്കും കാണാൻ കഴിയാത്ത രീതിയിൽ
പട്ടുചേല കൊണ്ട് നീയെന്നെ മൂടിവെച്ചു...
ഇനി ഒരു സമ്മത മൂളലിൻ മർമ്മരം കേൾക്കാൻ
കാതോർത്തു ഞാൻ എന്നും കാത്തിരിക്കും...

 

നീയെന്നിൽ മോഹമായി വളരുന്നു,
അകതാരിൽ ഒടുങ്ങാത്ത ആവേശമായി...
നിന്നെ അറിഞ്ഞ മാത്രയിൽ നീയെനിക്കായ്‌
പിറന്നവളെന്നു കരുതിയ ഞാനാണോ വിഡ്ഢി ??
ഒന്ന് നീ അറിയുക നിന്റെ ഒരു മൗനസമ്മതത്തിനായി
ദാഹിച്ചു മോഹിച്ചു നിൽക്കുന്ന എന്നെ
കണ്ടില്ലെന്നു നടിക്കാൻ നീയെന്ന-
പ്രണയിനിക്ക് കഴിയില്ല തീർച്ച...
ഇഷ്ടങ്ങളുടെ ഒത്തു ചേരൽ സർവേശ്വരൻ
കുറിച്ചിട്ടപോലെ നടക്കും..
ഈ ഭൂമിയാം സ്വർഗത്തിൽ...
ഇനിയും മരിക്കാത്ത പ്രതീക്ഷയോടെ
നിനക്കായ് ഞാനെന്നും കാത്തിരിക്കും ...
നീ ഇന്നെന്റെ ഭ്രാന്താണ്...
ഭ്രാന്തമാം ആവേശമാണ്...

പ്രണയത്തിന്റെ കുളിരിൽ
നിന്റെ അധരങ്ങൾ വിറകൊണ്ടിരുന്നു...
മിഴികൾ പിടഞ്ഞുണർന്ന മാൻപേടയായി-
നീ എന്നിലേക്ക്‌ പകർന്നത്
ചുടു നിശ്വാസമായിരുന്നു ...
ഇമകൾ പോർക്കോഴികളെ പോലെ
തമ്മിൽ കൊത്താൻ തുടങ്ങി..
അടങ്ങാത്ത ദാഹത്തിനു മുന്നിൽ
ദേഹം ശിരസ്സു നമിച്ചു...
എന്നിലെ എന്നിലേക്ക്‌ നീ അണഞ്ഞ
ആ തണുപ്പുള്ള രാവിൽ
നിന്നിൽ പെയ്തിറങ്ങിയ
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളാണ്
ഇന്നെന്റെ ജീവന്റെ ജീവൻ...