കലങ്ങി തെളിഞ്ഞ രാപ്പകലുകൾക്കൊടുവിൽ
പ്രണയ പരവശനായി ഞാൻ നിന്നെ പ്രാപിക്കവേ
ഇളം കാറ്റിന്റെ വികൃതിൽ ഉടയാട നഷ്ടമായി
നീ ഒരു വെണ്ണ ശില്പമായി നീ നിൽക്കവേ ഇമകൾ  കൂമ്പിയ മിഴിയുമായി നീ എന്റെ
മാറിലെ രോമരാജിയിൽ തലചായ്ച്ചു ..
നിന്റെ അധരത്തിലൂറും മധു ഞാൻ നുകർന്നപ്പോൾ
എന്റെ നെഞ്ചിലേറ്റ നിന്റെ നഖക്ഷതം
മായാതിരിക്കാൻ ഞാൻ എന്നും കൊതിച്ചു ..