മാനത്തെ കാർമേഘം മഴയായി പെയ്തു നീങ്ങി ..
ഇനി മനസ്സിലെ കാർമേഘം മായ്ക്കാൻ
കണ്ണുനീർ പൊഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ...
വിങ്ങി പെയ്യാൻ നിൽക്കും മൂടുപടമായി
നിന്റെ മൗനം എന്നെ മുറിവേൽപ്പിക്കുന്നു ..
പല്ലിളിക്കും കുഞ്ഞോർമ്മകളിൽ
കൊഞ്ഞനം കുത്തുന്ന ഇത്തിരി നിമിഷങ്ങൾ ..
ഒരു മെഴുകുതിരി പോലെ ഞാൻ ഉരുകി തീർന്നിടാം,
നീയാം കാറ്റ് എന്നെ ഊതി കെടുത്തില്ലെങ്കിൽ ...

---സുധി ഇരുവള്ളൂർ --