മൗനതാൽ തീർത്ത കാരാഗ്രഹത്തിൽ
മുഖം നോക്കാതെ നാം വിയർതപ്പൊൽ
എപ്പോഴോ വാചാലമായ നിൻ മൊഴിയിൽ നിന്നും
പിറന്നത് പിരിയമെന്ന വാക്കായിരുന്നു.....
അകലുരുതെന്നു എൻ ആത്മാവ് കൊതിച്ചെങ്കിലും
അനിഷേദ്യമാം വിധിയെ തടയുക
അസാധ്യമെന്ന യാദാർത്ഥ്യം ഉൾക്കൊള്ളാൻ
ഞാൻ നിർബന്ദിതനായി .....
പകുത്തു തന്ന സ്നേഹത്തിൻ
ഇത്തിരി നിമിഷം മതി
ഇനി എനിക്കെൻ ശിഷ്ട്ട ജീവിതം
ഓർമകളാൽ സമ്പന്നമാക്കാൻ....