ഇനിയും നിങ്ങളുടെ ദാമ്പത്യത്തിൽ സ്നേഹത്തിന്റെയും നന്മയുടെയും പൂക്കൾ വിരിയട്ടെ....എല്ലാ വിധ ഭാവുകങ്ങളും....

വെളിച്ചമില്ലാത്ത ലോകത്തേക്ക്
എനിക്കും പോകണം ഒരു യാത്ര...
ഇരുളിൽ തപ്പി തടഞ്ഞു വീഴുമ്പോൾ
നിഴൽ പോലും ഒപ്പം ഉണ്ടാവരുത് ....
എഴുതി തീരാത്ത ചിത്രങ്ങളും
കാഴ്ച മങ്ങിയ സ്വപ്നങ്ങളും
എൻറെ ചിതയിൽ എരിഞ്ഞടങ്ങണം ...
അകലെ  ഒരു നേർത്ത വെളിച്ചം
എന്ന പ്രതീക്ഷ ഇല്ലാതെ...
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് എന്നും
നീർകുമിളകളുടെ ആയുസ്സായിരുന്നല്ലോ...
എങ്കിലും പരാതി ഇല്ലാതെ മുന്നേറാൻ
എന്റെ ആദർശങ്ങളെ ഒരു ഊന്നുവടിയായി
ഞാൻ ഉപയോഗിച്ചോട്ടെ....

ഒരു കുഞ്ഞു പൂവിന്റെ മൃദുലമാം ഇതളോ
ചെറു മഞ്ഞു കണികയുടെ കുളിരോ ..
കണികൊന്ന പൂത്ത പോൽ ഈ ചിരികാണുവാൻ
എന്നും ഞാൻ നിന്നെ ചേർത്ത് വെക്കും...

മാതൃത്വമാണ് ഏറ്റവും വലിയ സത്യം...
അച്ഛന്റെ കൈകളിൽ സുരക്ഷിതത്വവും
കൂടപ്പിറപ്പിനാൽ കിട്ടിയത്  സ്നേഹവും
പ്രിയതമ തരും നിമിഷങ്ങൾ പ്രണയവും ...
ഇനി ഒരു കുരുന്നിന്‌ തണലാവേണം എനിക്ക്...

പകലിന്റെ വിരസതക്ക് വിരാമമായിരുന്നു
നിന്നെ കുറിച്ചുള്ള ഓർമ്മകൾ...
രാത്രിയുടെ യാമങ്ങളിൽ ഉറങ്ങാത്ത കണ്ണുകളിലും
സ്വപ്നത്തിന്റെ ചിറകിലേറി നീ വന്നിരുന്നു...
പുലരിയുടെ കിരണങ്ങൾ ഭൂമിയുടെ നെറ്റിയിൽ
മുത്തം ചാർത്തുമ്പോൾ അകക്കണ്ണിൽ നീ മാത്രം ..
ജയപരാജയങ്ങൾ മത്സരിച്ച ജീവിത യാഥാർഥ്യത്തിൽ
ഭീഷ്മാചാര്യർ ആയി ഞാൻ ശരശയ്യ പ്രാപിച്ചു...